Nicaragua Blog
Donderdag 1 JuLi 2010- Donderdag 10 Augustus 2008
Eindelijk kan ik vertrekken.
?Trein Herentals - Amsterdam? ?Vlucht Amsterdam - Londen (nachtje doordoen in Terminal 5 **zie foto?s** )?? Vlucht Miami ? Managua.?Vlucht Londen - Miami?
Aangekomen in Nicaragua ga ik op zoek naar een plaats om te overnachten. In deze hoofdstad is dit alles behalve gemakkelijk. Zeker niet ‘s nachts. Ik neem de taxi naar een buurt waar het volgens de lonely planet iets of wat veilig zou moeten zijn. Dit blijkt later niet zo te zijn. Op zoek naar een slaapplaats spreekt een gast mij aan en bied mij onderdak in een hostel. Een hostel met 1 enkele slaapplaats bleek later. Ik vertrouwde dit zaakje voor geen haar. De volgende dag wilde ik hier zo snel mogelijk vertrekken, opnieuw had ik het aan mijne rekker zoals ze bij ons zeggen.
Een feestdag en er rijden geen bussen. Opnieuw kom ik de gast tegen die mij onderdak heeft bezorgd, Howard. Howard vertelt mij dat hij vroeger een bendeleider is geweest en toont mij zijn tattoo van 4 puntjes op zijn pols. Dit staat voor 4 afrekeningen binnen het drugsmillieu. Wat er waar is van dit verhaal weet ik zelf niet maar iets in mij gelooft dit. De buurt was echt louch, elk huis werd volledig met tralies en prikkeldraad afgesloten zodra het donker werd. En heel de nacht hoor ik fluitjes van politie die deze zone bewaken. Mijn kamera heb ik hier dus ook niet durver bovenhalen.
Eindelijk kunnen vertrekken uit Managua, met een gammele bus overvol stinkende plakkerige mensen naar het surf stadje San Juan Del Sur. Kort bij de 40 graden en ongelooflijk vochtig.
Aangekomen in San Juan Del Sur vind ik een schooltje waar ik spaans kan leren voor 1 week en ze bieden mij een verblijf aan met gastgezin. Eindelijk zit het een beetje mee. Dit stadje is echt prachtig. Een echt surfstadje met hier en daar een toerist. Ben ik blij dat ik hier veilig ben geraakt.
Mijn eerste ). HetJles Spaans. Toffe school ( 2 klaskes en 2 leerkrachten voor 2 studenten gastgezin valt ook voor 100 procent mee. Een bejaard Koppel heel vriendelijk en heel goed eten.
In San Juan Del Sur zijn de mensen heel goed in niets doen, iedereen hangt hier maar wat rond in de schaduw en doet echt niets. Zelden gezien zo een rust en kalmte.
Het niets doen begint me echt goed af te gaan. De plekkerige warmte begint te wennen en de dagelijkse stortbui juist na zonsondergang is zalig bij een constante 30 graden. Het Spaans met veel haar op lukt ook al iets beter en over de 3 warme maaltijden per dag hoor je me ook niet klagen.
8h-12h Spaanse les volgen
12h-12.30h eten bij mijn gastgezin
12.30h voetbal zien in een strandhut ( Barrio Cafe )
Een duik nemen in de Pacific
Lekker eten
Pintjes drinken
Slapen
Hetzelfde als dinsdag maar nu Spanje - Duitsland
"s avonds tegen 20h naar La Flor, een reservaat waar meer dan 100 zeeschildpadden eieren kwamen leggen deze nacht. Weten dat dit aantal toeneemt tot 20.000 per nacht in september en oktober. Echt spectaculair. De schildpadden zijn ongelooflijk groot 1m op 1m. De gids zegt dat er soms leatherbag schildpadden komen die 4m op 3m zijn. Om schrik van te krijgen...
Een prachtig natuurfenomeen maar spijtig genoeg geen duidelijke foto"s doordat we geen flits mochten gebruiken om de schildpadden niet te desoriënteren.
Opnieuw Spaans leren
In de namiddag met een 4x4 Met een hoop Amerikanen naar Playa Madera. De beste plaats in Nicaragua om te surfen, Golven van 2 tot 3m en een prachtig zicht. Het surfen liet ik over aan de pro"s. Zwemmen door deze golven was al gerellig genoeg. Veel zout water gedronken...
s" avonds pintjes drinken en slapen
Mijn laatste les Spaans.
In de namiddag een strandwandeling en af en toe een duik in de Pacific
Pintjes drinken en slapen
Was doen
Internetten
Wandeling naar lookout point
Zwemmen in de Pacific
Pintjes drinken
Alle klaarmaken om morgen te vertrekken.
Afscheid nemen van Jesus en Guadalupe (gastgezin)
(bus) San Juan Del Sur – Rivas
(taxi) Rivas – San Jorge //Met een Duitser en een Schot
(boot) San Jorge – Moyogalpa
(Taxi) Moyogalpa – Balgue //Z over de taxi ons kon brengen, de weg was deels weggespoeld.
3 Km wandelen omdat de taxi was vastgereden.
Onderweg in een strandhut naar de finale van de voetbal gekeken
Verder richting ‘Finca Magdalena’ een prachtige hostel halfweg op een vulkaan met zicht op een andere vulkaan.
Het eiland ‘Ometepe’ waar ik me nu bevind is te mooi om waar te zijn. Twee geweldige vulkanen die uit een van de grootste zoetwatermeren ter wereld verschijnen.
De ene ‘Conception’ nog steeds actief zonder vegetatie op de flanken doordat hij te stijl is. (1600m)
De andere ‘Madera’ niet meer actief maar omgeven door een prachtige jungle (cloud Forest). (1400m)
Dit alles omgeven door zwarte stranden van vulkanische asse in een zoetwatermeer met haaien.
Wa pintjes, wa eten, vuurvliegjes in de bomen, een geweldig onweer boven het meer, … Een avond om nooit meer te vergeten.
Om 6.00h worden we gewekt door het gebrul van Howler Monkeys. Een verschrikkelijk gebrul van een groep apen in de jungle naast onze hostel. Vandaag nog een dagje relaxen. Met een busje richting ‘Playa Santa Domingo’. Een strandje met zicht op de 2 vulkanen. Zalig zwemmen in het warme meer. Snel iets eten op het strand en verder richting ‘La Pressa Ojo De Agua’. Een warmwaterbron in het midden van de jungle… Prachtig.
Al liftend terug richting Finca Magdalena om hier een avond te spenderen met andere reizigers en schitterende verhalen te horen. Ik moet ooit meer zien van Centraal Amerika.
Na 2 dagen zonder elektriciteit krijgen ze hier plots terug stroom, handig als het vroeg donker is.
Vroeg slapen want morgen ga ik naar de krater van de vulkaan.
De Duitser en de Schot vertrekken, ik blijf nog een paar dagen om de vulkanen te beklimmen.
Om 7.00h vertrek ik op mijn eentje richting de krater. Onderweg passer ik een groep Walen met een gids. De gids vertelde me dat het te gevaarlijk is en verboden om de tocht zonder gids te doen. Ik deed alsof ik hem niet begreep en ging verder. Na 3h klimmen kom ik op de rand van de krater. Nu een 20 min afdalen richting de bodem van de krater , hier neem ik een duik in het kratermeer . Heel de vulkaan en de krater is omgeven door een dichte jungle met 2 verschillende soorten apen, prachtige vogels en vlinders en gigantische bomen. Na een uurtje rusten vertrek ik hier terug richting de finca. Op mijn weg terug passer ik 2 meisjes uit de US met een gids. Ook deze gids maakt zich druk omdat ik alleen ging…
Terug in de finca liters bier drinken met de grieten van de US om ons vochtgehalte terug op peil te krijgen. Alweer een prachtige dag.
Om 7h vertrekken richting Altegracia, een dorpje op hetzelfde eiland maar aan de voet van de andere vulkaan (Conception). Rustig het dorpje verkennen en de benen laten rusten want morgen is het een 12h durende tocht naar deze krater…
Met Max en Benjamin om 7.00h vertrokken naar de krater van de conception. Een 9h durende tocht (5h klimmen en 4h dalen) waarvan de laatste 2h voor de top letterlijk op handen en voeten. Rond de 1300m begon de grond echt heet te worden. Aangekomen op de krater (1600m) zagen we de zwaveldamp uit de krater komen. Na 5 min op de krater moesten we terugkeren door de te sterke wind en de giftige zwaveldamp.
Terug in het dorpje bestellen we een grote pizza en elk een liter bier. Zalig…
Als we in de hostel aankomen zien we da ons geld / visa kaart + gsm gestolen zijn. Tot zo ver deze onvergetelijke dag.
Doordat ons geld gestolen is moeten we op zoek naar gratis eten. Hier en dar krijgen we iets te eten. We hebben geen geld om van dit eiland te geraken. Om 8.00h rapporteren we alles bij de politie. Na een 9h durend onderzoek met ondervragingen, vingerafdrukken en nen hoop show is het onderzoek afgelopen. Niet normaal wat ze hier doen voor de toeristen…
CSI Nicaragua…
We krijgen een ticket om de boot te nemen en ik hoop dat ik via de bank in Granada geld kan afhalen.
Ik vertrek richting Granada en Max en Benjamin richting Costa Rica.
Om 4.00h smorgens komt de boot aan in Granada. Rond 9h vind ik een bank en geraak ik met mijn belgische bankkaart terug aan geld. Alles terug dik in orde dus…
Was doen.
Internetten.
Stadje verkennen.
Mojito feesje op straat met wat locals die ongelooflijk konden break dancen. (en een russische vrouw die me al 2 dagen achtervolgt ) – drinken en eten en nooit willen betalen omdat het niet naar haar goesting is, ik werd verlegen in haar plaats –
De russische vrouw ( kort bij de 50 ) Wilde blijkbaar meer dan alleen een kamer delen. Ik ben zo vroeg mogelijk opgestaan en gaan lopen…
Ingecheckt in aan andere hostel zodat ze me niet meer kon vinden. Heel de dag regen maar dat speelde allemaal geen rol… Ik was verlost van deze Russische tank en was aan het wachten op Miss Canada ( Katherine ). Het verhaaltje dat ik Katherine al 13 jaar niet meer gezien heb en ze hier nu ga ontmoeten ging snel de ronde in de hostel. Tegen 21h kwam Katherine aan in de hostel. Onmiddellijk richting het centrum om een paar cocktails te drinken. Het was alsof de 13 jaar nooit gepasseerd waren.
Wandelen door de stad
In een koets rondrijden door de stad
Door een typisch nica marktje slenteren en de lokale gerechten proeven
Een prachtig kerkhof bezoeken ( een uur moeten schuilen voor de regen )
?s avonds opnieuw zeer goedkoop Caipirinha drinken met een geweldig spektakel op straat van vuurspuwers en dansers.
De komende dagen een beetje vormgeven en verder reizen richting Juigalpa. Een rustig bergdorpje 5h van granada. Een perfecte tussenstop voor we naar de oostkust gaan. Aangekomen in Juigalpa onmiddellijk gaan zwemmen in de rivier om de plekkerige busrit af te spoelen. •s avonds het stadje verkennen, eten en genieten van het gezelschap. We komen ongelooflijk goed overeen en zijn de gelukkigste mensen op de wereld.
-Lokaal museum verkennen
-Met de bus richting Villa Sandino om de petroglyphs te bekijken ( bewerkte rotsen van de vroegere beschaving ). De mensen in Villa Sandino hebben nog nooit blanke mensen ontmoet. We worden hier serieus bekeken. De petroglyphs hebben we niet gevonden maar het was een pracht van een wandeling met opnieuw een verfrissende duik in een rivier.
De Bus nemen richting El Rama. Een 5h durende busrit naar het dorpje waar we normaal vrijdag morgen een boot kunnen nemen naar de Corn eilanden. We checken in in een hostel nemen een koude douche en krijgen te horen dat het vrachtschip binen een uur al vertrekt. (typisch Nicaragua, uren en planningen wisselen hiero m de 5 min ) Inpakken en uitchecken dus. De boottocht duurt 13h, een vrachtschip zonder bedden of degelijke stoelen. De omgeving maakt deze lange toch iets draaglijker. Eerst 7h op een prachtige rivier onder een perfecte sterrenhemel met in de verte flitsen van een onweer. Daarna 6h op volle zee en de zon zien opkomen vanop het dak van het schip. Opnieuw een hoogtepunt in mijn reis.
Om 10h komen we aan in onze hostel op het grote Corn Eiland…. Dit is opnieuw precies een droom. De Corn eilanden zijn 2 subtropische eilanden in de Caraibische zee ten oosten van Nicaragua met een reggae rasta cultuur. Het grote Corn eiland is 6 vierkante km en het kleine Corn eiland is 1.5 vierkante km. Kristal helder wáter en een dichte jungle landinwaarts.
Zowel Spanje als Italie zijn hier opnames aan het draaien van “Survivor”, zoiets als expeditie robinson.
Onze hostel is een vervallen gebouw zonder receptie op een prachtig strand met helder wáter. We zijn hier blijkbaar opnieuw de enige toeristen…
Zwemmen – eten – zwemmen – eiland verkennen – zwemmen met een prachtige zonsondergang en blijven dobberen tot de sterren verschijnen. Wat heeft ne mens meer nodig…
Na een stevig ontbijt vinden we een groep mensen ( rijke toeristen ) die gaan snorkelen rond het kleine Corn Eiland. We mogen mee en huren het nodige materiaal.
Stop 1 – Een prachtig koraalrif met vissen in alle kleuren van de regenboog
Stop 2 – Een ruwer koraalrif waar ik plots 2 haaien zie. Ik duik naar de bodem, 1 haai op 1 m links van mij en 1 op 1m rechts. Hartslag 180…
Stop 3 – Een stop op het kleine Corn Eiland waar we iets konden eten en de nodige pintjes kunnen drinken.
Stop 4 – Boven een stoomschip dat gezonken is 10 talle jaren terug.
Stop 5 – Boven een piratenschip dat enkele 100 den jaren terug gezonken is. ( een 20 tal kanonnen van meer dan 4m ).
Terug in onze hostal dineren we bij zonsondergang en kruipen we moe mar voldaan vroeg in ons bedje.
Een toch landinwaarts om de jungle te verkennen.
Een vlucht proberen te boeken naar Managua ( alles volzet dus moeten we opnieuw het vrachtschip nemen vanavond ). Na 6h komt het vrachtschip aan in Bleufields. Hier wachten we tot maandag middag op onze vlucht naar Managua.
Een vlucht in een Klein vliegtuigje naar Managua waar we de bus verder nemen naar het noorden ( Estelli ).
Aangekomen in Estelli verkennen we het stadje, iets eten en opnieuw vroeg in ons bed doordat we de vorige nacht op de boot weer niets geslapen hebben.
-Geld afhalen
-Internetten
-Was Doen
-Een 3daagse trip boeken richting een reservaat ( Miraflor )
Om 6.00h Nemen we de bus richting Cayolito. Cayolito is een dorpje (6 huisjes / boerderijtjes ) in het reservaat Miraflor -Jungle-. Dit reservaat staat bekend voor de 3 verschillende zones. Verschillende soorten vegetatie/Jungle bij elke hoogte. Zone 1 : tot 800m, Zone 2 : 800m-1200m en Zone 3 : 1400m-1600m. Aangekomen in het boerderijtje van ons gastgezin doet Katherine een schoonheidsslaapje en ga ik op verkenning. Een 4h durende wandeling door het reservaat. Het landschap is opnieuw om U tegen te zeggen. In de namiddag komt een gast ( Ali ) van een andere boerderij ons halen en wil ons van alles laten zien. We wandelen richting een paar prachtige watervallen en nemen een verfrissende duik onder de watervallen. De foto’s zeggen genoeg veronderstel ik. Dit gebied is een paar 100 jaar geleden blijven stilstaan. Er zijn geen wegen enkel grevel paden en iedereen neemt het paard om ergens te geraken. Hier leven nog echte Cowboys. Om 18h is het donker en om 19h gaat overal het laatste lichtje uit. Zodra het donker is kan je hier niets anders doen dan sterren kijken en relaxen.
Om 8.00h komt Ali ons opnieuw halen. Hij heeft 2 extra paarden bij en we gaan op daguitstap door de 3 zones -te paard-. Na 2h rijden stoppen we in de 2de zone, een soort jungle met bomen vol met baarden (letterlijke vertaling van het spaans ). De bomen hangen vol met slierten, een soort parasiet dat de lokale mensen gebruiken tegen tal van kwaaltjes. Even opfrissen in een rivier – van 4m hoge rotsen de rivier induiken -. Verder te paard 1h rijden richting zone 3. Een jungle met een totaal ander soort bomen. Reusachtige bomen die ook als parasiet over een andere boom groeiten. De parasiet groeit in de kruin van een gewone boom en zoekt met zijn wortels een weg naar de grond. Tijdens dit proces wurgt hij de onderliggende boom en na verloop van tijd zal de orginele boom verdwijnen en zal de parasiet op zichzelf groeien. De bomen zijn dus hol vanbinnen na een paar 100 jaar. In een van deze bomen kunnen we in en klimmen we langs de binnenkant omhoog. ( een 30m hoog ).
Van in de kruin van deze boom hebben we een zicht over de volledige jungle.
Na het beklimmen van de boom rijden we terug (3h) naar ons gastgezin. Alles doet pijn, ik kan de komende dagen niet meer gaan zitten...
Wassen vanuit een regenton en opnieuw vroeg het bed in.
Om 8.00h nemen we de bus terug richting Estelli en van Estelli nemen we een bus richting Leon ( de vroegere hoofdstad van Nicaragua ). Eindelijk zien we hier en daar terug een toerist rondlopen. Leon bevind zich in de Maribios Chain. Een ketting van actieve vulkanen (160Km lang ). Opnieuw een hostal zoeken, stad verkennen, een tocht boeken voor zaterdag, eten op een terrasje naast het park.
Om 8.00h vertrekken we met een paar andere toeristen richting Cerro Negro . Een pek zwarte actieve vulkaan (600m hoog). We krijgen een soort bord om op gaan te zitten en de nodig uitrusting om mee naar boven te sleuren. We wandelen op de vulkaan in de krater, links en rechts komt er overal stoom uit de krater. Opnieuw uit de krater, op de rand van de vulkaan, doen we de nodige uitrusting aan en schuiven we tegen een ongelooflijke snelheid zo een 600m naar beneden van de vulkaan. Beneden aangekomen begin ik met een Amerikaan opnieuw aan de klim om de afdaling nog eens te kunnen doen. Compleet onder de asse gaan we lunchen en tegen 5h arriveren we terug in de hostel, vuil, moe maar opnieuw voldaan.
Ik neem afscheid van Katherine. Katherine vertrekt richting Isla Ometepe. Doordat ik dit onderdeel al heb gedaan splitsen onze wegen een aantal dagen. Ik heb nog zo veel te doen en te zien dat ik me dit niet kan veroorloven om iets dubbel te doen. En Katherine ging graag eens zelf het avontuur tegemoet zonder van mij afhankelijk te zijn. Ik ben eens curieus, ze spreekt geen woord Spaans maar ik ben er zeker van dat ze haar plan kan trekken.
Ik blijf nog even in en rond Leon.
-Was doen
-Internetten
-Volgende tocht boeken
-Relaxen
Om 5h opgestaan om zo vroeg mogelijk te kunnen vertrekken naar de volgende trektocht. Samen met Michelle ( meisje van de US ) en Jose ( onze gids )Rijden we richting San Jasinto. Hier start onze tocht richting de krater van de Telica. Opnieuw een van de actiefste vulkanen van Centraal Amerika. (1200m ). Onder een stralende zon wandelen we 2h tussen velden en bossen, redelijk vlak, hierna begint onze klim naar de krater ( opnieuw 2h klimmen ). Een krater van 900m diameter met giftige zwaveldamp en het geluid van borrelende lava. We kunnen letterlijk op de rand van de krater staan, dit is totaal onverantwoord.
( Veiligheidsmaatregelen kennen ze hirt nog niet ). Vanop deze vulkaan hebben we opnieuw een prachtig zicht op de andere vulkanen. Het wordt bewolkt en ik zeg tegen onze gids dat we nat gaan worden. “ Neet, Dat is maar mist, we hebben een break in het regenseizoen deze week “ vertelt hij. Een 5 min later zijn we stront nat. Zalig en verfrissend na de plekkerige warmte. Na de afdaling komen we aan kokende modderpoelen door een ondergrondse lavastroom. Opnieuw moe maar voldaan een avondje relaxen en vroeg slapen.
Nog steeds in Leon,,,
Geld nazien,,,
Boek kopen,
Was Doen
Geld afhalen
Inpakken
Om 11h vertrek ik met de bus richting Lago Apoyo .
Op aanraden van andere toeristen op zoek naar de monkey hut, deze was volledig afgehuurd door een bedrijf, verder zoeken dus.
Een 600m verder is Craters Edge.
Craters edge is een hostel aan het meer Apoyo. Een kratermeer met ongelooflijk helder water en het hele jaar door tussen de 27 en 30 graden warm. Wat heeft ne mens meer nodig.
( vriendelijke uitbaatster - Anna - ) Een paar schoon vrouwkes ( toeristen ), Lekker eten …
(‘s nachts om 12h duiken we het water in onder een knetterend onweer, ,, )
Wakker worden en onmiddellijk het water in.
Ontbijten ( buffet dat bij in de prijs van de overnachting zit )
Om 9h Start ik de wandeling naar de lookout Catarina. Een 4h durende wandeling naar de rand van de krater ( een 600m boven het meer ) met een prachtig zicht over het meer en zelf tot in Granada. Het dorpje naast de lookout is gespecialiseerd in locale bloemen en planten, special dings tussen deze bloemen. Tijdens de wandeling terug zie ik prachtige spinnen, vlinders, vogels en word ik gevolgt door een groep howler monkeys hoog in de bomen.
Terug in de hostel, zwemmen, kajakken op het meer, lezen, zwemmen, eten, zwemmen, lezen, s’nachts zwemmen onder een prachtige sterrenhemel.
Zwemmen, Ontbijten, Relaxen tot 11h en dan richting de monkey hut. Deze hostel is niet meer gereserveerd en ik kan hier een overnachting boeken. Hier ontmoet ik Annelies van mijn volleyball ploeg en zwemmen en relaxen we de hele dag. Tegen 16h komt Katherine hier ook aan. ( zoals afgesproken )
Een dagje lekker niets doen…
Richting Madera’s Inn, een hostal in Massaya. Het stadje verkennen, op zoek naar een taxi richting de vulkaan om de nachttoer te doen en de lava te zien. Als we aankomen aan de vulkaan verteld de receptionist dat ere en grote explosie is geweest in de krater en dat er geen toeristen naar boven mogen. Na lang aandringen mogen we met een lokale kerel van Managua 10 min naar de top. Niets te zien door de overvloedige zwavelgassen, echt onverantwoord, mijn longen hebben afgezien.
Terug richting Massaya , eten, iets drinken en op tijd het bed in.
Om 7h opgestaan ontbeten en richting het marktje vertrokken om te shoppen. Al de toeristen komen hier om locale dingen te kopen hoofdzakelijk hangmatten. Een groot toeristisch marktje waar de prijzen niet echt goedkoop waren. Ik had in San Juan Del Sur vernomen dat er ook een lokaal marktje was ( niet voor toeristen ) iets buiten de stad. Veel goedkoper maar pure chaos. In dit locale marktje doen we al onze inkopen en hopen we dat we alles mee op de vlieger krijgen.
Om 14h gaan we opnieuw met een taxi naar de voet van de Massaya vulkaan, misschien kunnen we vandaag wel de nachttoer doen. En inderdaad, we mogen van 14h tot 17h rond de krater wandelen en om 17h komt een gids ons halen. We gaan in grotten die vol met vleermuizen zitten, vuurvliegjes, …. Hierna gaan we in het donker naar de rand van de vulkaan en zien we door de zwaveldamp de lava in de vulkaan borrelen, een prachtige rode gloed, indrukwekkend. De foto’s zijn allemaal mislukt doordat het te donker was…
Terug in de hostel een douchke pakken en dan met grote honger lekker eten bij de chinees…
Opgestaan en opnieuw afscheid genomen van Katherine. Katherine heeft een dag extra en gaat op mijn aanraden naar het meer Apoyo ( craters Edge ) waar ik verbleven heb toen zij op het eiland ometepe was. Ik ga opnieuw naar het lokale marktje om mijn rugzak verder vol te proppen, ga wat internetten en mijn vlucht nazien, eten en richting de luchthaven. Mijn vlucht vertrek maandag morgen maar ‘s nachts betaal je veel te veel om daar te geraken omdat er geen bussen rijden. Maandag morgen vlieg ik naar Miami, dan Maandag nacht naar Londen, dan dinsdag morgen naar Amsterdam en dinsdag om 16h neem ik de trein richting Bels.
Adios Nicaragua, Buenos dias Belgica
Hasta pronto Chicos.
Vlucht Managua - Miami
Vlucht Miami - Londen
Vlucht Londen - Amsterdam
Train Amsterdam - Herentals
Adios Nicaragua, Buenos dias Belgica
Hasta pronto Chicos.
Besluit
Een prachtig land met zeer aangename en vriendelijke mensen. Niet voor niets de naam gekregen "Land van Vulkanen en meren". De natuur speelt hier een hoofdrol ! De uitersten van de hoge (actieve) vulkanen met de gezellige dorpjes, jungle, het lekkere locale eten en de prachtige caraibische kust geeft dit land een 10/10 voor low budget reizigers die niet te veel toeristen willen tegenkomen. Opnieuw voor 200% meegevallen.
